"Maandag 6 juli 2015 werd bij mij, via een kijkoperatie of laprascopie een gastric sleeve toegepast. Onze maag heeft oorspronkelijk een vorm die best te vergelijken valt met die van een rugbybal, de mijne heeft nu min of meer de vorm van een banaan.
Voor de ingreep kreeg ik een paar anti-trombose kousen, dit om bloedklonter vorming na de operatie te vermijden. Toen ik na de ingreep wakker werd op de recovery was ik even in paniek, ik braakte bloed...
Gelukkig kon men mij verzekeren dat dit normaal is voor dit soort ingrepen. Ik mocht nog niets eten of drinken... De eerste nacht bleef ik misselijk en had ik heel veel pijn. Ook mijn bloeddruk schoot de hoogte in - allemaal gevolgen van de operatie. Voor zover ik mij herinner heb ik de eerste nacht helemaal niets geslapen."
Zo begon mijn blog "Step by step - Terug thuis na de ingreep" net na de operatie. Ondertussen zijn we een half jaar verder. In dat half jaar ben ik door een achtbaan van emoties gegaan, 8 maal opnieuw opgenomen in het ziekenhuis - bij de laatste opname werd ik een 2e maal geopereerd, dit keer omdat er een vernauwing was bovenaan in mijn sleeve. In die 6 maanden verloor ik zo'n 37.9kg (van 93.5kg naar 55.6kg), waardoor ik nu een gezond BMI heb en eigenlijk al alle overtollige kilo's kwijt ben.
Na mijn operatie besloot ik op zoek te gaan naar lotgenoten, om te leren uit hun ervaringen, om tips en raad te kunnen vragen en mijn eigen gevoelens te kunnen ventileren. Ik vond een groep op Facebook "Gastric Sleeve(maagverkleining)",
een gesloten groep - dus waagde ik mijn kans en diende een verzoek in om lid te worden. De vele lieve woorden, tips en steunbetuigingen die ik hier gekregen heb telkens als het moeilijk was, zijn van onschatbare waarde! Ik wil deze blog dan ook aan alle leden van "Gastric Sleeve (maagverkleining) opdragen. Nogmaals heel erg bedankt allemaal!
Maar hoe voel IK mij nu na dat half jaar?
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik sinds een maand enorm veel spijt heb van mijn beslissing om een sleeve operatie te laten doen. Elke keer terug naar het ziekenhuis moeten - 8 keer zoals ik daarnet al zei - hevige pijn na elke kleine maaltijd, bijna wekelijks, soms dagelijks en meerdere malen per dag braken... Ik had het mij anders voorgesteld. Ik wist op voorhand dat het zwaar en moeilijk zou worden, maar dit had ik niet verwacht...
Door die hevige pijn werd ik bang om te eten of te drinken. Hierdoor daalde mijn bloeddruk heel snel - met als gevolg dat ik last kreeg van duizeligheid, hoofdpijn en zelfs de neiging had om flauw te vallen. Wie niet eet, blijft natuurlijk afvallen...
Na een bezoek aan de huisarts, ben ik uiteindelijk weer beginnen eten, ondanks de pijn.
Voor de pijn na het eten/drinken ben ik sinds begin december in behandeling bij de pijnkliniek van het UZ Gent, 14 januari 2016 moet ik weer op consultatie (ik zal een update posten). Mijn gewicht is nu een kleine week stabiel, hoewel ik eigenlijk nog steeds te weinig eet - ook voor iemand met een sleeve - het is alle dagen zoeken "wat kan ik eten/drinken zonder pijn en hoeveel?"
Als je mij nu zou vragen of ik de ingreep opnieuw zou laten doen, is mijn antwoord klaar en duidelijk NEEN. Ik hoop dat dit het komende half jaar toch veranderd...
Until next time! X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten