Lievelingsfruit - en groente Januari-Februari-Maart 2015

In december beloofde ik maandelijks mijn favoriet stuk fruit en favoriete groente toe te lichten...

Dit is mij in januari niet gelukt, daarom wil ik het goed maken door bovenop de favorieten van januari en februari ook nog de favorieten van maart uit te leggen!

Januari - Februari - Maart groenten

Pompoen - Pastinaak - Savooikool

• Pompoen - een lekkere, vullende zoete groente. Pompoen wordt vaak enkel gebruikt in soep. Maar je kan er zoveel kanten mee uit! Pompoenpuree of geroosterde pompoen uit de oven met olijfolie, grof zeezout en chilipoeder zijn twee heerlijke receptjes met pompoen... Er zijn heel wat soorten pompoen, de klassieke ronde pompoen die uitgehold wordt met halloween is wellicht de bekendste. Butternut is een kleinere pompoenvariant. Verder zijn er ook nog "sierpompoenen" die enkel gebruikt worden als decoratie van bv de tuin. Deze pompoenen zijn niet geschikt om te eten. Een andere lekkere snack, zijn geroosterde pompoenpitten. Heel gezond en naar mijn idee even lekker als een zakje chips - misschien zelfs lekkerder!

                          

• Pastinaak

Pastinaak of witte wortel/peen is zoals de naam doet vermoeden een wortelsoort. Uit vondsten blijkt dat pastinaak al bij de Grieken en Romeinen gekend was en gebruikt werd. Persoonlijk eet ik liever pastinaak dan de gewone oranje wortel die iedereen kent. Pastinaak is ook zoet van smaak, maar toch nog ietsje anders. Net als bij de pompoen kan je met een pastinaak veel meer dan hem enkel bereiden zoals een klassieke oranje wortel. Zo zijn bijvoorbeeld pastinaak 'frietjes' een leuk alternatief als warme groente bij wild of een stuk gebraad. Ook rauw in salades is pastinaak heel lekker. Maar het vaakst ben ik pastinaak al tegengekomen in een zak groentechips - deze kan je natuurlijk zelf maken door verschillende groenten heel fijn te schillen met een dunschiller of een mandoline als je die hebt.

   

• Savooikool

Savooikool is een groene koolsoort. Een typische wintergroente en naar mijn mening veel te weinig gewaardeerd bij jonge mensen. Ja, het is iets dat onze ouders, grootouders en overgrootouders aten - en het is boerenkost. SO WHAT?? Het is gezond en lekker. Deze groente bevat veel vitaminen en mineralen en is heel veelzijdig. Mijn lievelingsgerecht met savooikool is echter een oeroude klassieker: savooistoemp met gebakken spekjes! & voor mijn veggielezers, laat het spek maar lekker weg. 

Januari - Februari - Maart fruit

Mandarijn - Peer - Mango

• Mandarijn

Mandarijntjes zijn mijn favoriete sinaasappelachtige vruchten. Lekker zoet en makkelijk mee te nemen. Ze zijn net als alle andere citrusvruchten een ideale bron van vitamine C.

• Peer

Ik ben eerlijk gezegd eerder een appel-eter dan een peren-eter. Maar een lekker sappig peertje zo nu en dan smaakt heerlijk! Ik eet ze het liefst geschild, de schil vind ik iets te taai en zandachtig qua mondgevoel. Heerlijk in een fruitsalade in combinatie met mandarijntjes!

• Mango

Mango groeit net zoals mandarijntjes niet bij ons aan de bomen, maar is toch een van mijn favoriete vruchten. Lekker zoet en niet te vergelijken met gelijk welke andere fruitsoort. Smaakt super in smoothies, milkshakes maar ook gewoon zo in stukjes gesneden in een lichte fruitsalade.

Dit waren mijn fruit en groenten favorieten voor Januari - Februari - Maart

Step by step

04-09-2014: Eerste gesprek met de chirurg ivm maagverkleining

Ik was heel nerveus voor het eerste gesprek. Allerlei vragen schoten door mijn hoofd "Hoe zal de arts zijn?", "Welke vragen zal hij stellen?", "Hoe zal hij reageren op mijn vragen?".... Na een lange tijd in de wachtzaal was het eindelijk aan mij. Ik had mijn mama meegevraagd als morele steun, ik ben haar hier nog steeds dankbaar voor! 

De dokter viel enorm mee! Hij was heel vriendelijk en heel rustig. Hij stelde verschillende vragen om er zeker van te zijn dat ik goed op de hoogte was en of ik zeker was van mijn zaak. Samen doorliepen we de stappen die nog zouden volgen na dit eerste gesprek. Hij gaf mij de gegevens van de andere leden van het obesitas team waarmee ik daarvoor in contact zou komen. Nadat ik al deze onderzoeken/gesprekken had doorlopen zou ik opnieuw bij hem moeten langsgaan om te bekijken of ik al dan niet geopereerd zou kunnen worden. 

17-09-2014: Bloedonderzoek

Brrrr! Naalden (niet mijn beste vrienden) maar ja dit moest ook gebeuren. Uit deze bloedtest moest blijken of ik al dan niet diabetes had of een schildklieraandoening. Ik moest 's morgens nuchter naar het labo voor een bloedafname. Dit begon al goed... De verpleegster spant mijn arm af, prikt de naald in mijn arm én.. de naald springt er meteen uit omwille van een hoge bloeddruk! Daar ging mijn dapperheid - nu moest ze nog een tweede keer prikken :(

Nadien moest ik nog eventjes binnen springen bij één van de dokters in het team. Hij legde mij uit dat hij de bloedresultaten zou analyseren en mij zou verwittigen indien er iets aan de hand was. Als ik na een week nog geen telefoontje van hem had ontvangen, zei hij, was er ook niets aan de hand.

& gelukkig heb ik geen telefoontje ontvangen, dus conclusie = geen diabetes of schildklieraandoening. Ik was klaar voor de volgende stap in het lange proces, een maagonderzoek of gastroscopie.

15-10-2014: Gastroscopie
Twee woorden: NEVER AGAIN! Eerlijk waar, een gastroscopie is het vervelendste onderzoek dat er bestaat! Bij dit onderzoek wordt met een camera bevestigd aan een lange smalle buis in de maag gekeken of er maagzweren aanwezig zijn of andere zaken die een eventuele operatie kunnen verbieden. Ik had op voorhand al verhalen gehoord dat deze ingreep onder volledige verdoving kon. In mijn geval niet dus! Volledig nuchter en met een heel klein hartje mocht ik op de onderzoekstafel gaan liggen. De dokter was echter super vriendelijk en probeerde mij op mijn gemak te stellen, maar dit hielp niet echt. De details bespaar ik jullie! ;)

Zoals gezegd werd tijdens het onderzoek gecontroleerd op maagzweren, maar ook of er geen bepaalde bacterie in mijn maag leefde die mijn gewichtstoename in de hand werkte. Een goeie twee weken na het onderzoek zou ik meer weten. Gelukkig bleek ook deze test in orde te zijn: geen maagzweren en geen bacterie aanwezig. Op naar de voorlaatste halte: de psychologische gesprekken.

25-11-2014: Eerste psychologisch onderzoek

Het eerste gesprek was een verkennend gesprek. Ik kreeg een kilometers lange vragenlijst die ik ter plaatste moest beantwoorden. Hier zou de psychologe een samenvatting voor maken als leidraad voor het volgende gesprek. Maar daar boven op kreeg ik nog een bundeltje mee van 30 pagina's met een heleboel psychologische invul tests. Ook deze bundel zou verwerkt worden in de samenvatting. Al bij al verliep het eerste gesprek vlot en kreeg ik nog eens een duidelijk beeld van wat er allemaal zou gebeuren indien ik de operatie zou krijgen.

29-12-2014: Tweede psychologisch onderzoek

Tijdens het tweede gesprek doornam de psychologe samen met mij de samenvatting die ze had opgesteld. Ik mocht aangeven met welke zaken ik niet akkoord was, of dat er zaken enig zins onduidelijk waren voor mij. Ze vertelde mij ook wat de resultaten waren van iedere test in de 30 pagina's lange bundel. Na dit relatief korte gesprek vertelde ze mij dat ze ook van dit gesprek een verslag zou maken en dan alles zou bezorgen aan mijn behandelende arts. Nadien mocht ik bellen om mijn tweede gesprek met hem vast te leggen... Almost there

29-01-2015: Tweede gesprek met de chirurg
De dag van de waarheid was aangebroken, ik zou te weten komen of ik al dan niet een maagverkleining zou krijgen. De arts heeft nog eens alle resultaten van alle voorbijgaande onderzoeken overlopen en gecheckt of ik nog verder wilde gaan met de procedure. Hij legde ook uit wat ik van het team kon verwachten na de ingreep - indien deze er zou komen.

Toen heeft hij mij nog eenmaal naar mijn lengte en gewicht gevraagd: 1m55 en 94 kg.

NEXT APPOINTMENT: half juni leg ik in samenspraak met mijn arts een datum vast voor de operatie! :D

Mijn overgewicht en ik - een continue strijd

Tot mijn 11 jaar heb ik altijd een normaal gewicht gehad. Maar plots kwam daar verandering in. Toen begon ik plots te verzwaren... Ieder jaar kwamen er een paar kilootjes bij. Dit begonnen mijn omgeving en ikzelf vooral te merken rond het 2e-3e middelbaar. Mijn gewicht bleef maar in stijgende lijn gaan. Op mijn 15e besloot ik hier voor het eerst iets aan te doen want het kon zo niet verder. Mijn gewicht zat toen op 75kg en ik was 1m55 groot. Ik begon met het South Beach dieet. Hiermee viel ik ongeveer 10 kg. JEEJ dacht ik bij mezelf! 

Tot dat ik weer minder streng werd in mijn eetgewoontes... Plots was het getal 75 daar weer op mijn weegschaal! Ik maakte mezelf wijs dat dit allemaal niet zo erg was, er waren tenslotte mensen in mijn omgeving die veel zwaarder waren dan mij en ook veel magerder - dingen die ik geen van beide wilde - dus had ik niet te klagen vond ik. 

Rond mijn 17e stond de teller ineens op 83kg - weer ging er alarmsignaal af in mijn hoofd. Dit kan echt niet meer, dit moet nu ophouden... Ik probeerde een andere methode en begon met Weight Watchers. Maar na verloop van tijd verkreeg ik weer het zelfde resultaat. Na een jaar WW was ik opnieuw 10kg lichter, maar van zodra ik iets minder strikt werd voor mezelf  kwamen die oude kilo's er zo weer bij. 

Rond mijn 18e stond de teller op 90 - ik werd gek! Ik schaamde me dood telkens als ik buiten kwam, maar ik at zo graag. Ik ben toen naar een diëtiste gestapt en heb haar programma exact een jaar gevolgd. In deze periode ben ik geopereerd aan mijn rechterknie. Voor en na de operatie mocht ik een heel jaar geen lichaamsbeweging hebben om mijn knie niet te veel extra te belasten. Je kan al raden wat dit deed met mijn gewicht. 

Plots bleef mijn gewicht schommelen tussen 85 en 90 kg - dit ongeveer van mijn 20e tot mijn 22e. 

Na alles wat ik geprobeerd had, werd het voor mij duidelijk een dieet al dan niet met begeleiding was niet de oplossing voor mij. Ookal dronk ik 2L water per dag en stapte een stuk te voet naar school en terug naar de bushalte, ookal at ik 's avonds maar 1 portie meer - aan mijn gewicht veranderde weinig of niets.

Ik begon te zoeken op internet naar andere hulpmiddelen dan gezonde voeding en sport. Ik passeerde onder andere de vermageringspillen - deze heb ik wijselijk genegeerd. Dan ging ik op zoek naar de verschillende soorten ingrepen die uitgevoerd werden bij obesitaspatiënten. 

Ondertussen stond mijn gewicht op 91. Na wat surfen en research kwam ik uit bij een maagverkleining. Dit is een ingreep waarbij een deel van de maag permanent word weggenomen. Hierdoor verkleint de maag, kan men enkel kleine porties voedsel opnemen en heeft men sneller een verzadigd gevoel. In het Engels wordt deze ingreep ook wel een Vertical Sleeve genoemd. Deze ingreep neemt dat stuk van de maag weg, dat het hongerhormoon Gherline aanmaakt. Dit hormoon wekt onze eetlust op. 

Na dit alles te hebben gelezen ben ik opzoek gegaan naar voor en nadelen van de ingreep. Ik wil tenslotte later nog graag een gezin stichten en ik had een beetje schrik dat door deze ingreep mijn toekomstige baby niet genoeg voedingstoffen zou binnenkrijgen. Maar gelukkig kan dit zonder problemen. 

Ik besloot dus om de stap te wagen en het proces te doorlopen - een nee had ik, een ja kon ik krijgen!

In een volgende blog overloop ik de verschillende data van mijn consultaties met het obesitas team en wat deze inhielden en inhouden.